Het bootje van het leven.
Door: Hans Numan
Blijf op de hoogte en volg Marjon
27 Juni 2015 | Duitsland, Joachimsthal
Sommige volgers vragen zich af of ik wel en Sachsenhausen ben geweest. Jawel, maar ik kan er nog niet over schrijven. Ik heb een ander onderwerp.
Gisteren voeren wij door een zeer smal 7 kilometer lang kanaaltje met ( op zijn Frans ) zelfbedieningssluizen met sluispoortjes onder in de deur. Zo zeer gekopieerd naar Frans voorbeeld, dat de instructie repte over een blauwe trekstang terwijl een niets vermoedende Duitse Ambtenaar de trekstang groen geverfd had. Wij voeren achter twee kleine Duitse bootjes. Terwijl de instructies ook vermeldden dat de grootste boot voorop moest varen (wij dus, maar er stond niet bij waarom), oefende het voorste bootje trots zijn rechten uit als eerst aangekomene en legde vooraan vast. Voor zoveel opofferingsgezindheid boog ik vol respect en hield mij achterin bezig met het bedienen van de (groene) stang. Noord-Duitsers hebben net als veel Friezen een harde stem en deze man gebruikte hem om zijn vrouw uit te leggen wat ze allemaal fout deed bij het aanleggen. Gelukkig, God straft onmiddellijk en toen de sluispoortjes opengingen kreeg hij de volle laag.
Toch zie je dit soort oneffenheden op het water niet veel. Zeker de grijze brigade gaat zeer voorkomend en soepeltjes met elkaar om, ook in moeilijke omstandigheden. Ze weten, een boot varen gaat nou eenmaal niet alleen. Net zo als in het leven. Je moet natuurlijk een beetje geluk hebben met hoe het past. Maar je kunt op het minst voorkomend en aardig tegen elkaar zijn. Het beste is : Verwen elkaar zoveel je kunt. Je krijgt het altijd terug.
PS. Als echte plattelander zal ik nog één keer uitleggen waarom het gras bij de buren groener is. Dat ligt aan de vorm van het grassprietje. Langwerpig en plat. Als je er van boven op kijkt zie je haast geen gras. Kijk je opzij, naar de buren, dan kijk je tegen de lange platte kant. En je ziet groen. Ga je echter op het land van de buren staan, en je kijkt naar beneden, dan is het ook niet echt groen. Kijk je dan echter opzij, naar je eigen land, dan zie je gras dat groener is dan je ooit bij de buren hebt gezien.
Gisteren voeren wij door een zeer smal 7 kilometer lang kanaaltje met ( op zijn Frans ) zelfbedieningssluizen met sluispoortjes onder in de deur. Zo zeer gekopieerd naar Frans voorbeeld, dat de instructie repte over een blauwe trekstang terwijl een niets vermoedende Duitse Ambtenaar de trekstang groen geverfd had. Wij voeren achter twee kleine Duitse bootjes. Terwijl de instructies ook vermeldden dat de grootste boot voorop moest varen (wij dus, maar er stond niet bij waarom), oefende het voorste bootje trots zijn rechten uit als eerst aangekomene en legde vooraan vast. Voor zoveel opofferingsgezindheid boog ik vol respect en hield mij achterin bezig met het bedienen van de (groene) stang. Noord-Duitsers hebben net als veel Friezen een harde stem en deze man gebruikte hem om zijn vrouw uit te leggen wat ze allemaal fout deed bij het aanleggen. Gelukkig, God straft onmiddellijk en toen de sluispoortjes opengingen kreeg hij de volle laag.
Toch zie je dit soort oneffenheden op het water niet veel. Zeker de grijze brigade gaat zeer voorkomend en soepeltjes met elkaar om, ook in moeilijke omstandigheden. Ze weten, een boot varen gaat nou eenmaal niet alleen. Net zo als in het leven. Je moet natuurlijk een beetje geluk hebben met hoe het past. Maar je kunt op het minst voorkomend en aardig tegen elkaar zijn. Het beste is : Verwen elkaar zoveel je kunt. Je krijgt het altijd terug.
PS. Als echte plattelander zal ik nog één keer uitleggen waarom het gras bij de buren groener is. Dat ligt aan de vorm van het grassprietje. Langwerpig en plat. Als je er van boven op kijkt zie je haast geen gras. Kijk je opzij, naar de buren, dan kijk je tegen de lange platte kant. En je ziet groen. Ga je echter op het land van de buren staan, en je kijkt naar beneden, dan is het ook niet echt groen. Kijk je dan echter opzij, naar je eigen land, dan zie je gras dat groener is dan je ooit bij de buren hebt gezien.
-
27 Juni 2015 - 15:44
Caminofrans:
Test -
28 Juni 2015 - 14:18
Martha Benedict:
Ik denk bij dit verhaal over de trekstang gelijk aan het gaspendaaltje -
28 Juni 2015 - 14:20
Martha Benedict:
sorry pedaaltje N teveel pfffff.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
