We kunnen wel weg

Ieder jaar wijd ik wel een verhaaltje aan het aloude Digitenne (Digitale radio en televisie via een antenne), of, voor de jongeren onder ons, het splinternieuwe DAB (Digital Audio Broadcasting ).
Nieuwe wijn in oude zakken dus. Er zijn nu eenmaal veel zaken in het leven waarbij overheden precies het omgekeerde bereiken van wat ze zeggen te willen. Ja, hoor eens, het gaat niet om wat ze zeggen, (iedereen aan het werk, vliegen is extreem slecht voor het milieu) maar wat ze doen ( werkende landgenoten zijn een gemakkelijke inkomstenbron, de vliegmaatschappij en het vliegveld zijn van ons zelf).
Digitenne als techniek is al heel oud, maar toen kwam ons Europees parlement - wanneer waren die verkiezingen ook alweer? - op het briljante idee om landen te verplichten ieder minstens twee zenders gratis aan te bieden op digitenne. Dat liep dus in de soep en de technologie legde bijna het loodje. Met 5G in zicht en de bekabelingsdichtheid groeiende werden landelijke overheden en multinationals wat ongerust, en dus gaan we nu verplicht over op een "nieuwe" technologie : DAB met DVB-T2. Ik mocht digitenne gratis opzeggen, en vooruit dan maar, gratis overgaan op DAB.
Dat heb ik gedaan. Voor mij betekent dat een andere antenne. Vandaag aangelegd. Alles doet het. We kunnen gaan.