Andere tijden

Toen ik nog middelbare scholier was, werkte ik in Duitsland als handlanger op de bouw in iedere vakantie die ik had.
Naast de makkelijke dingen die ik moest leren, zoals twaalf stenen op een plankje zetten en de ladder op sjouwen, of smeuïge cement maken met een scheutje Dubro, moest ik ook moeilijke dingen onder de knie
zien te krijgen. Zoals bier halen voor de ploeg als de baas op een andere bouw was of, de top, meisjes nafluiten vanaf de steiger. De meeste meisjes zwaaiden vrolijk terug. Tja, het was de tijd van Provo en Baas in eigen buik.
Hier in Lyon loop ik in de hoofdstraat langs zes schoonheids- winkels, cq salons cq dinges en ik denk: die winkels zullen toch wel bestaansrecht hebben?
En die meisjes zullen zich toch wel enigszins vereerd hebben gevoeld onder de aandacht.
Nu zijn deze uitingen strafbaar geworden. Een recent onderzoek heeft uitgewezen dat de jeugd de laatste tien jaar depressiever is geworden.
Tja, dat kan ik me voorstellen. Naar Bob Dylan: Times they are changing.