De tijd glijdt door je vingers

Vandaag een vreselijk stuk wezen fietsen om de conditie wat te verbeteren. Nol houdt niet van fietsen en beklom de heuvel waarop het dorp Châtel-Censoir staat. Op de kerk stond een intrigerende zonnewijzer waarvan hier een foto. Extra moeilijk is het aanbrengen van de uurlijnen omdat de kerkmuur niet precies Oost-West staat. Dan staan de lijnen links van twaalf uur heel anders dan die van rechts van twaalf uur. De stijl ( het stokje dat uit de muur steekt ) moet evenwijdig staan aan de aardas en maakt dus een hoek gelijk aan de breedtegraad - hier zo'n 47 graden - met een horizontaal vlak, dus negentig graden minus de breedtegraad met de kerkmuur - zo'n 43 graden dus . De tijd - zei Nol - was bijna twee uur eerder dan zijn horlogetijd. Nou dat klopt wel ongeveer, want wij hanteren Middel-Europese tijd, waarop we hier in Châtel-Censoir zo'n drie kwartier op vooruit lopen, plus één uur zomertijd is bijna twee uur. De spreuk onder de zonnewijzer is een van die niets zeggende Romeinse wijsheden : "Hora petis quota sit,, dum petis illa fugit". Hetgeen betekent: "Je vraagt hoe laat het is, en terwijl je het vraagt, gaat de tijd voorbij".